Medische instrumenten
De medische wetenschap heeft in de Romeinse tijd een belangrijke vlucht genomen. Uit deze periode zijn een groot aantal medische instrumenten bekend. De meeste hiervan waren van brons, maar wanneer veel kracht nodig was of zeer scherpe snijvlakken werd als materiaal ijzer gebruikt. Scalpels, botzagen en sommige tangen, zoals die van de tandarts, waren daarom van ijzer. In de middeleeuwen neemt de fijnheid van het medisch instrumentarium sterk af. Brons komt als materiaal nog maar zelden voor.
Trektang en hechttang naar voorbeeld van exemplaren uit het Huis van de Chirurgijn in Rimini, Italië. Het door brand verwoeste en ingestorte huis dateert uit de derde eeuw en bevat het complete instrumentarium van een welgestelde medicus met zeer veel instrumenten in situ.
Kistje met flesjes olie en kleine houten kruidenpotjes. De kruidenpotjes zijn gebaseerd op vondsten uit een scheepswrak voor Toscana, Italië. In dit wrak werd een kist met wat medische instrumenten, glaswerk en 136 houten kokertjes gevonden. De houten kokertjes bleken medicinale kruiden te bevatten.
Drie cauteriseerijzers of cuastica waarmee wonden kunnen worden dichtgeschroeid, maar welke even zo goed werden gebruikt als “bloedeloos mes”, de chirurg gebruikte het hete ijzer tevens om te snijden zonder dat daarbij veel bloed vrijkwam. De Romeinse medicus Galenus (ca. 138-203 na Chr.) beschrijft de toepassing in zijn werken.
Dit tandartsmesje werd tezamen met een tandtrektang gevonden in een crematiegraf in Wederath, vergezeld door een aantal medische sondes. Uit de medische literatuur uit die tijd werden dergelijke mesjes gebruikt voor operaties aan het tandvlees.
Trektang voor tandheelkundig gebruik naar een zeer goed geconserveerde vondst uit Wederath, Duitsland. Dit crematiegraf bevatte uitsluitend (gesmolten) glaswerk en deze tang. Het graf was verstoord, dus zou meer grafgaven hebben kunnen bevatten.